Dla kogo są zajęcia logopedyczne?
Zajęcia logopedyczne w naszej szkole prowadzone są w grupach 4-osobowych przez polonistkę, oligofrenopedagoga i logopedę mgr Ewę Zelek. Uczęszczają na nie uczniowie z zaburzeniami mowy, wadami wymowy, niezakończonym i opóźnionym rozwojem mowy oraz dzieci wymagające ćwiczeń w czytaniu i pisaniu a także dzieci z ryzyka dysleksji.
Do logopedy trafiają dzieci, u których nauczyciele, wychowawcy czy rodzice zauważyli problem językowy i zgłosili potrzebę uczestnictwa danego dziecka w zajęciach – bezpośrednio logopedzie lub w sekretariacie szkoły. Po uzyskaniu opinii z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej dla danego dziecka organ prowadzący szkołę Gmina Limanowa przyznaje godziny na terapię.
Codzienna gimnastyka buzi i języka to zabawa przydatna nie tylko dla smyka
Cele zajęć logopedycznych
Najważniejszym celem zajęć logopedycznych jest kształtowanie prawidłowej mowy poprzez korygowanie zaburzeń w zakresie strony fonetycznej, leksykalnej i gramatycznej. Podczas ćwiczeń usprawniany jest aparat artykulacyjny, układ oddechowy, rozwijane umiejętności percepcyjne: wzrokowe, słuchowe, czuciowe. Poprzez obcowanie z literaturą dla dzieci i komentarz nauczyciela wzbogacany zasób słownictwa. Ważne miejsce zajmuje usprawnianie techniki czytania jako prymarnej w stosunku do techniki pisania a także stymulowanie ogólnego rozwoju dziecka.
Środki dydaktyczne
Realizacja powyżej zaprezentowanych celów wiąże się z koniecznością zastosowania różnorodnych pomocy, propozycji zawartych w literaturze fachowej oraz samodzielnie opracowanych. Jest ich sporo, ograniczę się więc do niektórych:
• Edyta Lichota „Terapia wad wymowy”
• Małgorzata Skorek „100 tekstów do ćwiczeń logopedycznych”,
• Grażyna Krzysztoszek, Małgorzata Piszczek „Materiał wyrazowo-obrazkowy do utrwalania poprawnej wymowy głosek”
• Zagadki logopedyczne – szereg syczący i szumiący, głoska r
• teksty wierszy i piosenek dla dzieci, baśnie dla dzieci,
• instrumenty muzyczne, płyta cd. ze ścieżką dźwiękową z różnymi odgłosami, płyta cd. z piosenkami do zabaw logorytmicznych, kasety z bajkami – słuchowiskami,
• opracowane przez siebie pomoce – muzyczne jaja, malowanki, piórka, świeca, bańki mydlane, piłeczki ping-pongowe, styropianowe kule, rurki, watki,
• ćwiczenia rozwijające myślenie, pamięć i spostrzegawczość np. mozaiki drewniane i plastikowe, tangramowe kształty, patyczki fantastyczki, układanki LOGICO, PUS, domina,
• zestawy ćwiczeń rozwijających słuch fonematyczny,
• zestawy ilustracji, historyjek obrazkowych, cienie logopedyczne, zabawna lodówko-zamrażarka, czarodziejska beczka, szacowna stara szafa
• różnorodne układanki, przewlekanki, gry planszowe, domina obrazkowe, puzzle, loteryjki, karty typu Piotruś
• Progam komputerowy „Edusensus Logopedia”
Metody stosowane w terapii:
• Logopedyczne
- ćwiczenia logopedyczne: oddechowe, fonacyjne, artykulacyjne, usprawniające motorykę i kinestezję narządów mowy, słuchu fonematycznego autokontroli słuchowej;
- pokaz i wyjaśnianie narządów artykulacyjnych;
- uczulanie miejsc artykulacji;
- mechaniczne układanie narządów artykulacyjnych;
- kontrola wzrokowa, dotykowa i czucia skórnego dłoni,
- mówienie wydłużone; • Lingwistyczne
- metoda fonetycznych przekształceń;
- ćwiczenia dykcyjne;
• Logorytmiczne
- ćwiczenia rytmizujące;
- mówienie rytmiczne;
- ćwiczenia słuchu muzycznego;
• Psychologiczne
- techniki relaksacyjne;
- psychodrama;
• Ogólnorozwojowe
- rozwijające koordynację wzrokowo-słuchowo-ruchową (np. ćwiczenia plastyczne, techniczne, układanki),
- rozwijające pamięć, myślenie, orientację przestrzenną, spostrzegawczość.
Przydatne linki:
Jak uzyskać opinię z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej?
Kształtowanie się i rozwój mowy dziecka
Wady wymowyKontrakt logopeda – rodzic
Ulotka profilaktyczna dla rodziców (Kiedy zgłosić się do logopedy? )
12 przykazań logopedycznych. Rozwój mowy dziecka
Porady dla rodziców dzieci jąkających się
Prezentacja serii logopedycznej „Kocham czytać”
Motto pracy logopedycznej:
Język to tancerz jest nad tancerze każdy to przyzna i przyzna szczerze. Bo ten języczek, oj bez pamięci, to się wydłuża, kurczy i kręci, płaszczy, rozszerza, to w trąbkę zwija, raz jest jak jaszczur, raz jest jak żmija. Raz jak igiełka, to znów jak narty, długi, wypukły, wklęsły, rozwarty. To w górę skacze, z powrotem spada jak zręczny szermierz co szpadą włada, jak sztukmistrz biegły, linoskok śmiały tak ten języczek koniuszkiem małym wywija, cofa, skręca, zawraca, zadaje cięcia, drga i kołata. Żeby wyrzeźbić, wymodelować, malarskim pędzlem plastycznie podać tę wartość słowa, ten szczegół boski, co nosi nazwę małej spółgłoski.
Polecane strony
http://www.we.pl/logopedia.html
http://www.konferencje-logopedyczne.pl do pobrania
mgr Ewa Zelek